Dziecko w sztuce ludowej

• czas: 7.VII – 15.IX.2002
• komisarz, aranżacja wystawy: Violetta Tkacz

Tematem wystawy jest dziecko, jego wizerunek, zajęcia i rola w rodzinie, grupie rówieśniczej, społeczności. Dziecko w rodzinie to dziecko kochane – przytulane, trzymane na kolanach, karmione, kołysane. Dziecko w grupie rówieśniczej to wizerunki małych uczniów spieszących do szkoły a także dzieci bawiących się i wspólnie pracujących. Dziecko w tradycyjnej kulturze, a taka jest kanwą dla sztuki ludowej, miało ważną rolę do odegrania w społeczności wioskowej – przede wszystkim jako główny uczestnik wielu obrzędów. Łatwo zauważyć to można na wystawie patrząc na rzeźby przedstawiające małych kolędników, chodzenie z gaikiem, święcenie pisanek. Duża grupa twórczości dotyczącej dziecka poświęcona jest jego pracy łączonej często z nauką lub zabawą. Są to przede wszystkim wizerunki gęsiareczek i pastuszków – zarówno tych melancholijnie samotnych jak i radośnie całą grupą biegających czy koncertujących na fujarkach.

Na wystawę złożyło się ponad 70 rzeźb, płaskorzeźb i obrazów twórców ludowych z całego kraju. Mimo, że większość rzeźb powstała w latach 50, 60 i 70 XX wieku, to obraz dziecka jaki jawi się w ich twórczości odsyła nas raczej do początku XX wieku. Można uznać, że jest to przede wszystkim projekcja wspomnień, artystyczny powrót do własnych dziecinnych lat.

Otwarcie wystawy uświetni występ zespołu folklorystycznego „Rowokół” ze Smołdzina.

/Muzeum Wsi Słowińskiej, czerwiec 2002/